vrijdag 11 juli 2008

14. De reis naar binnen kan nu definitief beginnen

Ik kom tot een afschuwelijke ontdekking!
Geluk zit ‘m niet in dingen bereiken of dromen waarmaken!!

Ik heb nu bereikt waar ik jaren geleden van droomde toen ik me in het zweet stond te werken in m'n eigen kapsalon: ....Eens...zal ik ergens in de tropen op het strand onder een koele palmboom m'n werk doen....
En het is nu zover.
Ik mag helemaal zelf uitmaken hoe lang ik wil werken en wat ik wil verdienen.
M'n pauze is een verkoelende duik in de oceaan.
Ik kan m'n eigen tijd indelen en werken wanneer 't mij uitkomt.
Ik heb weinig tot niets om me druk om te maken, ik voel geen stress of druk en leef in een prachtige natuurlijke omgeving, met de meest fantastische mensen om me heen, die me inspireren en voeden.
Ik kan buiten leven op blote voeten, en werken vanuit m'n hangmat.
En toch blijf ik letten op wat ik niet heb en verlangen naar meer. Wachten op...iets....
Alsof dat nou eenmaal is wat ik gewend ben geraakt?
Bovendien ben ik een eigenaardige manier van doen van mezelf aan het ontdekken.
Ik houd er blijkbaar van om m'n leven uit te stellen.
Was ik Nederland maar steeds bezig met wat er allemaal voor me mogelijk werd als ik eenmaal hier was; nu ben hier en begin ik juist te zien en te plannen wat ik straks ga doen als ik weer thuis ben.
Eigenlijk ben ik dus altijd straks daar en nooit nu hier.
Waar ik ook ben, het maakt niet uit. Ik gebruik steeds dezelfde truc.
Het hangt dus niet van de plek af, van de omstandigheden; het zit in mij!!
Hier zou alles makkelijker worden, vanzelf gaan zelfs. Tenminste, dat heb ik al die tijd vol overgave geloofd.
Maar ík blijf gewoon dezelfde, waarheen ik ook ga. En ik wist dat verstandelijk natuurlijk al wel, maar ik had stiekum toch een hoop opgehangen aan de perfecte plek, de perfecte omstandigheden. Zoals ik eerder zocht naar 't perfecte werk, studie of man.
"Als...dan...." is dus gewoon een smoesje!
Is gewoon valse hoop!!..!!
Ik heb mezelf mooi wat wijsgemaakt.
Bovendien gaat ’t ook niet zo gemakkelijk als ik me allemaal had voorgesteld.
Blijkbaar is dat wat ergebeurd als je je dromen aan de werkelijkheid test. Blijven daarom zoveel mensen liever dromen?
M’n postertjes hangen, m’n klantjes komen zoetjesaan binnendruppelen, ik heb 2 vaste werkdagen als strandkapper en ik neem de tijd om creatief te zijn en mooie dingen te maken en toch heb ik geen voldaan gevoel. Toch lijkt het of het beter kan, ik meer wil. Of het niet echt van de grond komt. Het verlangen en de onvrede blijven nauwelijks grijpbaar om me heen hangen.

Maar als dromen waarmaken geen geluk brengt, wat dan wel???
Een workshop over de wet van aantrekking brengt onverwacht het antwoord.
En dat terwijl ik dat nu juist dacht onder de knie te hebben...

In feite is het zo simpel, en eigenlijk wist ik het wel, maar het was nog niet echt tot me doorgedrongen blijkbaar. Of ik heb mezelf gewoon met veel succes iets op de mouw gespeld.
En maar bezig zijn met waardevolle doelen stellen, en nadenken over wat ik wil bereiken; een liefdevolle relatie, een succesvolle onderneming, een mooi huis ergens in de prachtige natuur, reizen, blablablablablabladiebla...
Altijd verlangen naar .... meer.
Maar het focussen op wat je in je leven wilt bereiken, houd tegelijkertijd in dat je je bewust bent van het ontbreken daarvan. Het gebrek aan...iets...
Het nog niet hebben is de voeding van het verlangen naar meer, naar beter, naar niet genoeg...
Geen prettige manier van leven.
De manier om uit deze cirkel te raken is simpel, volgens Damien, de workshopleider:
Neem je lijstje van doelen die je wilt bereiken en kies die ene die het dichtst bij je hart ligt. Vraag je vervolgens af, naar welke ERVARING je eigenlijk verlangt.
Welke ervaring het is, die je hoopt te krijgen door het bereiken van dit doel.

Met andere woorden: laat dat hele idee van goals hebben vallen en ga rechtstreeks voor de ervaring. Je zult dan ontdekken dat veel van de dingen waar je naar verlangt, er gewoon al zijn, of dat je niet perse het door jou gestelde doel hoeft te bereiken om het gevoel al te kunnen hebben. Dit brengt een gevoel van geluk en tevredenheid met zich mee,
Precies hetgene waar we zo naar verlangen.
Ik kom vervolgens uit bij innerlijke rust, steun, liefde, vervulling, GELUK.

En nu is het zaak om rond te kijken in m'n leven om te zien, waar ik dat al in m'n leven heb. Wanneer voel ik innerlijke rust, hoe steun ik mezelf, geef ik mezelf alle liefde? Wat geeft mij nu een gevoel van vervulling? Wanneer ben ik gelukkig, als ik wat doe of laat?
Met andere woorden: wat is er al? hoe voelt dat en maak contact met dat gevoel. Besef! hoeveel van waar je naar verlangt al in je leven is. Mischien in een andere vorm dan je verwacht, maar wat er wel degelijk is. Hierbij stilstaan en dit bewust voelen, maakt dat je op de juiste frequentie 'vibreert' om meer van dat in je leven aan te trekken. En of dat dan komt in de vorm van een nieuw huis, een succesvolle ondernemning, een nieuwe relatie, het oppoetsen van de oude, of juist in het alleen leven, dat kun je blijkbaar beter aan het Universum overlaten, of aan je hogere zelf, of aan GOD of hoe je het ook noemen wilt. Het is blijkbaar niet aan ons om dat te zien. En dat blijkt maar weer...

Mooi dat soms het níet krijgen waar je naar verlangt, je juist een stap verder brengt.
En....-----* Waar je ook heengaat, daar ben je...*-----

Dus besluit ik me maar over te geven aan de Goden en eens wat flexibeler te worden.
(Haha, ikke wel...)
Want wat weet ik er nou per slot van rekening van wat goed voor mij is? Dit is slechts mijn lage perspectief. En vandaaruit heb ik geen overzicht, geen idee van het grotere plaatje. Ik ben als een vlieg die op een beeldbuis zit. Ik zie alleen de stippeltjes en niet waar het verhaal van de film over gaat.
En ik kan wel van alles gaan zitten willen, maar willen betekend: er nog niet zijn, iets nog niet hebben.

Dit is een vreemde stap voor mij.
Ophouden met doen en willen, en afwachten wat er komt, wat ik krijg. Me richten op de ervaring zelf. Geluk, vervulling, liefde...
Het vergt een hele berg vertrouwen.
Ik besef dat ik dat niet zoveel heb. Wat natuurlijk de reden is voor heb willen hebben van de controle...het ontbreken van vertrouwen.
Mooi hoe alles in elkaar steekt.
En NLP leert:
Als je blijft doen wat je altijd gedaan hebt
blijf je krijgen wat je altijd kreeg.
Hop met de geit dan maar.
Overgave....
Een beetje meer yin in m'n leven brengen. Toch gewoon die yin weer. Maar daar was ik toch al achter?
Nou, aan de slag dan maar weer......oh nee, juist niet. Pfffft, moeilijk hoor.

Mike Dooley (www.tut.com) stuurt me elke dag een 'note from the universe' om erop te hameren dat ik me moet bezighouden met de 'endresults' en niet met de 'how to get there's'.
En toch denk ik het beter te weten dan het Universum en bepaal ik zelf wel wat mij gelukkig maakt.
Maar geluk is een gemoedstoestand; een 'inside job'.
Niets of niemand ter wereld kan dat mij aan komen reiken van buitenaf. Ik moet dat in mezelf cultiveren. Simpel as that, geen ontkomen meer aan.

Wanneér ben ik gelukkig?
Als ik geniet!
Waar geniet ik van?

Achtergrondmuziekje:
These visions make us desperate, give us hope..
An end is always a start of a new episode
We’re free to interact with the plot
Our choices always mean a lot
Just trying to translate this secret code
Visions-hooverphonic

Geen opmerkingen: