zondag 6 juli 2008

3. Overvloed en tekort


Relaxed schommelend in m’n hangmat, nibbelend van een exotische fruitsalade, die me net vanuit het restaurant is bezorgd, terwijl m’n natuurliefhebbende man de eerste zelfgevangen cocosnoot opensplijt, besef ik: Thailand is het land van de overvloed. In positieve en negatieve zin. Hier op dit strand alleen al is het mogelijk om jezelf tot op het bot te laten verwennen in de spa, of jezelf tot op de bodem leeg te laten lopen dmv een vasten met klismakuur, in een ‘resort yourself out’.

In dit land is alles aanwezig wat je je als bezoeker maar in je hoofd kan halen.
Last van een beeetje zure rug of moeie schoudertjes? Op elke hoek van de straat vind je een massagesalon.
Zere voeten van het shoppen? De meisjes kneden er weer leven in.
Honger hebben is hier ook onmogelijk. Heerlijk eten, verse fruitshakes, zoetigeheid, zuur, pittig, hele varkens op de BBQ, de eenden zijn bijna zelf aan het spit gevlogen, met vers fruit volgeladen pannekoeken. Vlees, vis, vega, alle nationaliteiten vertegenwoordigd.
Fruit groeit hier overdadig en overal. Bomen vol bananen, mango’s en allerlei andere exotische vruchten waarvan de namen onuitspreekbaar zijn en de smaak onbeschrijflijk. En natuurlijk niet te vergeten; de geliefde kokosnoten die letterlijk voor je voeten vallen.
De bedden zijn ruim (helaas wel meestal van het type ‘breek je rug op en plankbank’), openbaar vervoer brengt je snel en goedkoop van A naar B via C. Je kunt kiezen uit local bus, airco bus, trein ,vliegtuig, taxi (terwijl je een liedje zingt met de taxichauffeur), boot , tuktuk, riksja, brommer, fiets, jetski, quad, jeep, motor, alles is te huur.
Je huurt een heel huis voor 66 euro per maand. Overal struikel je over de spa's, resorts en verwenhuizen.
De Thai kunnen ook niets beter dan copieren, dus daar waar één spa over de dam is....
Het is hier ook altijd feest; Volle maan, halve maan, geen maan, de koning heeft gesproken of er word weer een zoveelste gouden tempel geopend..
Er is een overdaad aan natuurschoon en bijna het hele land is natuurpark.
Zelfs alle sexueel geinteresseerden komen hier ruimschoots aan hun trekken. Je kunt hier meisjes huren per uur, per nacht, per week, per maand, of voor je hele leven. Je kunt de meisjes geld geven, eten, kleding of sieraden. Gaat je voorkeur uit naar jongens, ook daaraan geen gebrek. Gaat je voorkeur uit naar een jongen, maar wil je dat die er als een meisje uitziet, das nog sneller geregeld. Met borsten, zonder borsten, alles naar smaak.


Het voormalige Siam is een uitstekend land om bekend te raken met het fenomeen overvloed. Om vertrouwen te krijgen in het feit dat er genoeg is.
Dat lijkt in ons eigen kikkerlandje wel ooit anders, waar we soms het gevoel hebben te moeten vechten voor ons plekkie, voor onze portie. Ons landje van overvloed dat leeft met het gevoel van tekort...

Hier lijkt het gewoon niet op te kunnen.
Maar om overvloed te kunnen ervaren geldt wel een belangrijke voorwaarde die overal geld:
Ben je open om te ontvangen?
Het is nl. net zo gemakkelijk als thuis, om te gaan letten op wat er allemaal niet klopt, niet in orde is of ontbreekt. De aandacht bij wat ontbreekt is een bekende gevoelvanovervloedkiller die wij Nederlanders nogal makkelijk lijken te hanteren.
En ‘ja maar’ lijkt niet voor niks zoveel op ‘jammer’.

We leven hier dus vrij en blij in de jungle met z’n overvloed, maar ook hier heeft de 'vooruitgang' toegeslagen, merken we de eerstkomende vrijdag als de lokale disco z'n houseklanken genadeloos over de vlakte onze hut in torpedeert. "Till the break of dawn", krijgt een geheel nieuwe betekenis. Ik ben de volgende ochtend gebroken!
Verhuizen dus! NU!!

Maar er blijkt geen ontkomen aan. Mijn heerlijke veilige rustige strandje is overgenomen door een gezellige familie luidruchtige feestgangers.
Wat dat betreft denk ik soms dat de Thai hun ziel hebben verkocht aan de God van de feest- en sexindusrie.
Zelfs zo erg dat ik ooit op de heenweg in het vliegtuig hartelijk uitgelachen ben door 2 sexbeluste figuren, toen ik vertelde dat ik Thailand bezocht voor de prachtige natuur.
En alhoewel de natuur stevig beschermd word; een deel van het culturele erfgoed word nu ingeleverd om de toerist te behagen. Zelfs in die mate, dat het nu deel uit lijkt te maken van hun cultuur.

Rustige strandjes en bamboo en strooien hutjes hebben veelal plaatsgemaakt voor luxe resorts, waar de zwembaden soms worden gevuld met het water dat de lokale bevolking vaak tekort komt. De overheerlijke Thaise keuken is dapper aangevuld met ‘westers’ voer zoals hamburgers, friet, pancakes, pizza's en spagettí’s en falafel (gek genoeg ontbreekt het voor ons zo ingeburgere broodje shoarma) en worden met een even brede glimlach voor je klaargemaakt. Jammer alleen dat ’t vaak net nergens naar smaakt.
Zoals de ons ouwee vertrouwde bakkie leut.
Als je ooit ‘n verlaten bekertje ziet staan met een slap drabje van onbestendige kleur en geur, kun je er donder op zeggen dat het de Thaise versie van een kop koffie is, in de steek gelaten door een teleurgestelde westerling.
In Thailand drink je thee, fruitshakes, water, bier en Thai whisky, een bruin goedje dat eruitziet als en smaakt naar rum en waar ze formaldahide instoppen om het effect te versterken..
Je kunt je de feestjes hier dus wel voorstellen....
Thailand staat niet voor niks wereldwijd bekend om de fullmooonparty’s.
Vooral als je daar alle drugs bijtelt die hier beschikbaar zijn, die je overigens niet bij een louche dealer, maar gewoon bij de drogisterij koopt. De fun-farmacy. Uppers en downers in vloeibare vorm, valium, speed bevattende afslanktabletten, gaan erin als de befaamde banana-chocolat pancake.
Ons strandje bevind zich aan de andere kant van de berg, op boottochtje afstand van dit wereldberuchte feest.

Uiteindelijk vinden we een mooie bungalow op palen met een heerlijk zacht bed, aan drie kanten te openen met royale schuifdeuren, die toegang bieden tot een omringend balkon, hoog op de rotsen, met uitzicht op palmbomen, de oceaan en de hele baai, buiten gehoorsafstand van de spontane en geplande party’s die hier inmiddels de toon zetten.
Gespannen probeer ik uit m’n drukke hoofd te ontsnappen en ‘in te tunen’ in de ‘Islandgroove’; Het alomheersende ‘we-hebben-totaal-geen-haast-en-alles-komt-altijd-op-z’n-pootjes-terecht-daar-hoeven-we-verder-niets-voor-te-doen,-ontspan-je-nu-maar’ gevoel.
Ik leid duidelijk aan een post traumatisch westerse stress syndroom.
Een gemoedstoestand die zich zoetjes aan op laat lossen als ik voor de eerste keer de zon op voel komen als ie door de open balkondeuren langs de halfopen gordijnen door piept en ’t bed verandert in een natuurlijke zonnebank terwijl ik me als een verwende kat spinnend tegen m’n lief aanvlei..
Na een dikke week draaikonten ben ik dan toch eindelijk ‘thuis’.

Geen opmerkingen: